دوران حاملگي دوراني است كه دندان ها و لثه ها توجه زيادتري مي طلبند. بهداشت دهان مـادر مي تواند علاوه بر متاثر کردن سلامت و زیبایی مادر در طی و بعد از دوران حاملگی، سلامت كلي و دنداني نوزاد متولد نشده را نیز تحت تاثير قرار دهد.
به دليل تغييرات هورموني ايجاد شده در هنگام حاملگي پاسخ لثه به تحريكات ناشي از سموم ميكروبي تشدید می شود.اين تغييرات باعث مي شوندتا انواع بيماريهاي لثه در خانم هاي حامله اي كه بهداشت دهان خوبي ندارند رخ دهد. از طرف ديگر پوسيدگي دندان نيز به دليل تمايل به مصرف مواد قندي در دوران حامگلي، حالت تهوع واستفراغ های مکرر در ابتدای حاملگی و عدم رعايت بهداشت كافي تشديد می شود. در سه ماهه سوم بارداري خانمها تمايل به خوردن غذای کم حجم در دفعات زيادتر در طي شبانه روز دارند. بنابراين براي پيشگيري از بيمار هاي دهان و دندان بهتر است مراقبت های دندانی بطور دقیق تری در طی این دوره پیگیری شود.

زايمان زودرس

تحقيقات نشان مي دهند كه خانم هاي داراي بيماريهاي لثه شانس 6 برابري براي داشتن زايمان زودرس يا نوزاد با وزن بسيار پائين دارند. با وجود بيماري هاي لثه، باكتريها مي توانند وارد گردش خون بيمار شده و سطح ماده اي به نام پروستاگلاندين را تا حد زيادي بالا ببرند. در اواخر دوران حاملگي بطور طبيعي سطح اين ماده افزايش پيدا كرده و باعث زایمان مي شود.بنابراین افزایش زودهنگام این ماده می تواند باعث تحریک زایمان قبل از زمان مناسب شود. ويزيت هاي دوره اي در طي دوران حامگلي جهت كنترل وضعيت بهداشت دهان و دندان توصيه مي شـود اما روش بهتر آن است که قبل از تصميم جهت بارداري با بررسي و انجام اقدامات درماني خطر انجام درمان هاي پيشرفته در دوران بارداري را كاهش داد. معمولا" اقدامات كنترل بهداشت در دوران بارداري براي مادر و جنين بي خطر مي باشد هر چند ممكن است با توجه به شرايط خاص هر فرد دندانپزشك ومتخصص زنان توصيه ويژه اي داشته باشند. سه ماهه دوم بارداري بهترين زمان جهت انجام مراقبت هاي دنداني معمول مي باشد. بنابراين آگاه بودن دندانپزشك از بارداري خانم ها و مدت زمان بارداري مهم مي باشد.
رژيم غذاي متعادل براي تغذيه مادر و نوزاد ضروري مي باشد. رژيم غذایي مادر، بخصوص در ماه هاي آخر حاملگي مي تواند تكامل كلي جنين و بخصوص تكامل دندان هاي نوزاد را تحت تاثير قرار دهد. دندان هاي نوزاد تكامل خود را دربين ماه سوم تا ششم حاملگي آغاز مي كنند. بنابراين رژيم غذايي حاوي كلسيم ، پروتئين، فسفر و ويتامين هاي D, C, A اهميت فراواني دارد.
اين مسئله كه در دوران حاملگي، كلسيم دندان مادر كاهش پيدا كرده و دندان مستعد پوسيدگي مي شود، واقعيت ندارد. كلسيم موردنياز جنين از طريق رژيم غذايي مادر تامين مي شود نه از طريق كلسيم موجود در دندان مادر، اگر ميزان كلسيم رژيم غذايي مصرف شده كافي نباشد كلسيم موردنياز جنين از محل هاي ذخيره كلسيم كه معمولا" استخوان ها مي باشند تامين مي شود. مصرف مقادير كافي لبنيات كه منبع اصلي كلسيم هستند در طي روز مي تواند باعث اطمينان از دريافت مقدار كافي كلسيم باشد.